De rij verrijkt.

Het laatste lege perceel in de straat is bijzonder. De straat maakt net een bocht, waardoor de voorgevel knikt, het perceel is vooraan smal, achteraan breed. Beide buren bouwden niet tot op de scheiding, waardoor er een vrijstaande rijwoning geconcipieerd wordt. Bovendien is het perceel achteraan bereikbaar voor wagens. Binnen het gabarit van de buren kon er al een betrekkelijk groot volume gerealiseerd worden.

Met deze ontwerpcriteria werd een split-level woning ontworpen, die het mogelijk maakt de woon- en werkfuncties ruimtelijk te scheiden. Het kantoor is half verzonken en heeft een vergaderruimte aan de voorgevel. Een glazen wand scheidt beide ruimtes, maar laat een bezonning vanuit de voorgevel toe. Achteraan de werkruimte werd een patio gemaakt als extra troef voor de werkruimte.

Op de bovengelegen verdiepingen werd de woning ruimtelijke opengewerkt rond een centrale vide die zenitaal belicht wordt, via ronde koepels.

Er wordt bovendien ook gerefereerd aan enkele typische karakteristieken uit de directe omgeving. Aan de straatzijde werd de woning iets verhoogd via een opstap in gelijmde baksteen, een reminiscentie aan de sokkel in blauwe harssteen van de oudere rijtjeshuizen. Op de leefverdieping is een schuin geplaatste glazen erker geplaatst die een tegenbeweging vormt tegen de knik in het perceel.